سیستم اعلام حریق چیست؟

سیستم اعلام حریق یکی از اساسی ترین تجهیزات انواع ساختمان های اداری و تجاری و  مسکونی است که لزوم بودن آن یکی از دلایل اصلی پرفروش‌تر و پرتقاضا تر بودن این ساختمان هاست. یکی از معیارهای انتخاب پیمانکار مناسب برای هر ساختمان، میزان توجه به سسیتم‌های اعلام حریق و لزوم اجرایی شدن آن در هر ساختمان است. در ادامه به بررسی سیستم اعلام حریق و نحوه کارکرد آن در ساختمان‌ها می پردازیم.

 انواع سیستم اعلام حریق:

اعلام حریق به سه گروه آدرس پذیر، متعارف و بی‌سیم طبقه بندی می شوند. برخی از این سیستم‌ها به صورت دستی فعال می شوند و برخی دیگر در هنگام اضطرار به صورت خودکار به حالت هشدار در خواهند آمد. انتخاب نوع اعلام‌حریق به بودجه پیمانکار و تنوع نیاز ساختمان نیز باز می گردد ولی آنچه که بیش از همه این سیستم ها را متمایز می کند، نقشه کشی آن در ساختمان است. اینکه نقشه بر چه اساسی تدوین شده و طبقه بندی ها به چه صورت است و هر سنسور تشخیص دود در کجا قرار گرفته است. در مرحله دوم نوع تجهیزات به کار گرفته شده اهمیت پیدا می کنند، با توجه به پیشرفت تکنولوژی استفاده از حسگرهای مدرن و پیشرفته و نحوه ارتباط با سیستم مرکزی اهمیت زیادی در موضوع نصب و راه اندازی اعلام حریق پیدا خواهد کرد.

اجزای این سیستم:

شناخت اجزای مختلف این سیستم و نحوه ارتباط هریک از این اجزا، موضوع مهمی در صنعت ساختمان سازی است. متاسفانه عده ای از پیمانکاران با به کارگرفتن تجهیزات ضعیف و سیم‌کشی نامطلوب در ساختمان موجب شده اند که عملا در مواقع خطر سیستم‌ اعلام‌حریق کارآمدی و کارآیی خود را به طور کامل از دست بدهد. در برخی از مواقع نیز به دلیل آگاهی کم نگهبانان و مدیران ساختمان، از کارافتادن سنسورهای تشخسص دود و حرارت معلوم نمی شود، بنابراین باید مدام عملکرد این سرویس ها بررسی و بازبینی شوند.

1-سیستم اعلام حریق متعارف:

از مهم ترین ویژگی سیستم‌های اعلام حریق متعارف، توانایی نمایش هشدار در زون مورد نظر در تابلو هشدار اعلام حریق است. زون همان طبقه بندی نقشه سیستم های اعلام حریق می باشد که معمولا با طبقه بندی طبقات هر ساختمان یک زون نیز تعریف می گردد.

درنتیجه در اعلام حریق، نگهبان با بازکردن تابلو هشدار متوجه ناحیه خطر خواهد شد. در شرایطی که سیستم خودکار تنظیم شده باشد، با آتش نشانی تماس حاصل خواهد شد و به صورت خودکار تمهیدات از پیش تعیین شده فعال می گردند تا آتش خاموش شود. همچنین بسته به اینکه از چه نوع حسگری در این سیستم استفاده شده، پیام خطر با فاصله زمانی مشخصی به سامانه مرکزی مبادله خواهد شد.

2-سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر:

تفاوت مهم اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر در مشخص کردن دقیق محل وقوع خطر در سیستم‌اعلام‌حریق آدرس پذیر است. به نوعی که در این سیستم آشکار ساز و سنسور های تشخیص دقیقا محل خطر را به صورت هشدار به سامانه مرکزی منتقل خواهند کرد و بسته به سرعت عمل اتاق کنترل، این پیام به سامانه منعکس می گردد.

۳- سیستم اعلام حریق هوشمند بی‌سیم:

برای سیستم های اعلام حریق بیسیم در هر دتکتور یا حسگری یک ریز پردازنده هوشمند تعبیه شده است. این دتکتور مستقلا پیام هایی را به سامانه مرکزی آن مخابره می کند. آن ها مرتب دود و گرما را سنجیده و اطلاعات خود را مخابره می کنند. در این گونه اعلام حریق یک جور آمادگی از پیش تعیین شده و پیش هشدار وجود دارد و سرعت عمل بسیار بالاتر است.

نصب و راه اندازی اعلام حریق هوشمند شغلی بسیار تخصصی است مخصوصا اگر قصد دارید که از دتکتورهای پیشرفته و اعلام حریق وایرلس استفاده نمایید.